Gerçekliğin en temel, en basit, daha fazla analiz edilemeyen yapıtaşı. Dünyanın tözünü oluşturur. Bir “şey” kendi başına var olan somut bir varlık değildir. Daha ziyade olguları oluşturan saf bir potansiyel noktasıdır.
“Kombinasyon potansiyeli olan şey.”
Dilin anlamlı olabilmesi için mantıksal olarak var olması zorunlu olan, gerçekliğin en temel, değişmez ve yalın yapıtaşıdır. Mantıksal bir postulattır.
Olumsuzlaması yoktur. Bir şey’in nasıl olumsuzlaması olabilir ki? Olumsuzlama sadece olgular için geçerlidir.
2.02: “Nesne yalındır.”
2.021: “Nesneler dünyanın tözünü oluştururlar. Bu yüzden bileşik olamazlar.
2.0271: “Nesne, belirgin olan, varolandır; biçimlenme, değişken olan, kalıcı olmayandır.”
Tüm olası olgu bağlamlarının var olduğu soyut, a priori “koordinat sistemi”. Gerçek dünya bu sonsuz olasılıklar uzamında gerçekleşmiş olan noktalardır.
1.13: “Mantıksal uzam içindeki olgular, dünyadır.”
Fiziksel uzam nasıl nesnelerin konumunu belirtiyorsa, mantıksal uzam da olguların var olup olmama olasılığını belirler. Bir önerme mantıksal uzamda bir “yer” belirler.